Dalam Encyclopaedia
of The Social Sciences (1957), Max Lerner meletakkan proses-proses sosial
sebagai aspek dinamik dari hubungan-hubungan sosial. Berbagai bentuk interaksi
sosial tersebut ditandai dengan terjadinya perhubungan dan komunikasi. Robert
E. Park dalam Encyclopaedia of The Social
Sciences (1957) menyatakan bahawa terdapat empat bentuk proses sosial yang
penting iatu, konflik, akomodasi, persaingan dan asimilasi. (Poerwanto,
1999, p. 29)
Menurut insitut Kajian Etnik (KITA)[1],
Asimilasi merupakan satu proses percantuman dan penyatuan antara kumpulan etnik
berlainan budaya sehingga membentuk satu kelompok kebudayaan dan identiti yang sama,
atau satu versi daripada kelompok dominan; kewujudan komunti peranakan di Malaysia
adalah satu contoh. ((KITA), 2008)
Seperti pembudayaan, asimilasi secara konsisten
dianggap sebagai satu proses. Gumplowicz (1883 ), salah seorang sarjana awal,
menganggap asimilasi menjadi kuasa yang dinamik dalam masyarakat. Park dan
Burgess , menulis mengenai " Asimilasi " dalam Pengenalan kepada
Sains Sosiologi , mengenal pasti ia sebagai " satu proses ’interpenetration’ dan gabungan di mana
orang atau kumpulan memperoleh kenangan , fikiran, dan sikap orang atau
kumpulan-kumpulan lain dan dengan berkongsi pengalaman dan sejarah mereka, mereka
digabungkan dalam kehidupan yang sama budaya " . Dua dekad awal Simons ( 1901) menekankan
bahawa asimilasi tidak terjadi daripada hasilnya, tetapi sebagai satu proses.
Begitu juga, Hirsch (1942) telah menyatakan bahawa asimilasi bukanlah satu
konsep tertentu yang boleh terbahagi , sebaliknya, asimilasi adalah proses berterusan. (Raymond H. C. Teske & Nelson,
1974)
Walau bagaimanapun, proses asimilasi yang berlainan
dengan pembudayaan dalam sekurang-kurangnya dua aspek tertentu. Pertama,
manakala pembudayaan tidak memerlukan di luar kumpulan penerimaan, asimilasi
tidak memerlukan penerimaan tersebut. Kedua , tidak seperti pembudayaan,
asimilasi memerlukan orientasi yang positif terhadap luar kumpulan. Tambahan
pula, ia mengenal pasti dengan luar kumpulan. Setiap satu daripada perkara ini
dibangunkan lebih terperinci kemudian. Titik pertama pembezaan, asimilasi yang memerlukan
penerimaan oleh kumpulan luar itu, disokong secukupnya dalam kesusasteraan.
Sebagai contoh, Park dan Burgess, dalam mereka definisi asimilasi ,perlu
mengambil perhatian bahawa ia adalah satu proses "di mana orang atau
kumpulan memperoleh kenangan , sentimen dan sikap orang atau kumpulan kumpulan
lain dan dengan berkongsi dalam mereka pengalaman dan sejarah, digabungkan
dengan mereka dalam kehidupan budaya yang sama ".
Proses asimilasi yang boleh dianggap sebagai sama
ada satu kumpulan atau individu fenomena. Walau bagaimanapun, kumpulan
asimilasi hanya boleh dipertimbangkan dalam rasa yang "hati nurani
kolektif", jika tidak, kita hanya boleh bercakap tentang kadar keciciran
individu ahli-ahli yang mengasimilasikan. kumpulan pengasingan budaya, walaupun
penting bagi kumpulan asimilasi, tidak semestinya menentukan bahawa kumpulan
asimilasi akan berlaku. Walau bagaimanapun, adalah dibayangkan bahawa kadar
keciciran yang akan begitu luas untuk membawa kepada membubarkan sesuatu
kumpulan budaya terpencil. Akhir sekali, terdapat situasi di mana tidak ada
yang berbeza atau kumpulan-kumpulan tertentu, sekali gus menjadikannya mustahil
untuk bercakap tentang kumpulan asimilasi, walaupun rujukan bolehlah dibuat
kepada kadar asimilasi ahli kumpulan. (Raymond H. C. Teske & Nelson,
1974)
" Etnosentrisme " adalah perkataan yang
biasa digunakan dalam bulatan hubungan etnik antara kaum , dan isu-isu sosial
yang sama menjadi kebimbangan. Definisi biasa bagi istilah ini "berfikir cara kumpulan
sendiri itu adalah lebih kepada orang lain " atau "menghakimi
kumpulan lain yang lebih rendah sendiri seseorang". " Etnik"
merujuk kepada warisan budaya , dan " centrism " merujuk kepada titik
permulaan pusat ... jadi " etnosentrisme " pada dasarnya merujuk
kepada pengadilan kumpulan lain dari sudut pandangan.budaya kita sendiri Tetapi
ini tidak menangani isu yang mendasari mengapa orang melakukan ini. Kebanyakan
orang, pemikiran definisi cetek , percaya bahawa mereka tidak etnosentrik ,
tetapi agak " berfikiran terbuka " dan " bertolak ansur . "
Walau bagaimanapun, seperti yang dijelaskan di bawah , semua orang etnosentrik
, dan tidak ada cara untuk tidak etnosentrik ... ia tidak dapat dielakkan, dan
juga tidak boleh menghendaki diri dengan sikap yang positif atau bermaksud baik
.
Untuk menangani isu-isu yang lebih mendalam yang
terlibat dalam panggilan etnosentrisme takrif yang lebih jelas . Dalam
pengertian ini, etnosentrisme boleh ditakrifkan sebagai : membuat andaian palsu
tentang cara-cara orang lain berdasarkan pengalaman yang terhad. Kunci utama
ialah andaian, kerana kita tidak sedar bahawa kita sedang etnosentrik ... kita
tidak faham bahawa kita tidak faham.
Andaian juga boleh mencerminkan sikap positif palsu
tentang cara-cara lain. Sebagai contoh, kita dalam masyarakat industri bandar
sering memikirkan Cree India sebagai " bebas daripada tekanan masyarakat
moden, " tetapi pandangan ini gagal untuk menyedari bahawa terdapat banyak
tekanan dalam cara hidup mereka , termasuk ancaman kebuluran jika cedera
manakala memeriksa garis perangkap seratus batu dari kem asas atau apabila
kitaran permainan melanda surut yang rendah. Andaian positif palsu adalah
seperti mengelirukan sebagai andaian negatif palsu.
Etnosentrisme membawa kepada salah faham terhadap orang lain. Kita memutarbelitkan apa
yang bermakna dan berfungsi untuk orang lain melalui kaca mata gelap kita
sendiri. Kita lihat cara mereka dari segi pengalaman hidup kita , bukan dalam konteks mereka. Kita tidak faham bahawa
cara mereka mempunyai makna sendiri dan fungsi dalam kehidupan mereka, seperti cara
kita mempunyai untuk kita.
Etnocentrism boleh membawa kesan dalam masyarakat
kita sendiri dan dalam hubungan antarabangsa. Kita mungkin bermaksud baik dalam
hubungan antara etnik , sebagai contoh, tetapi tidak sengaja boleh menyinggung
perasaan orang lain , menjana perasaan sakit , dan juga menubuhkan situasi yang
memudaratkan orang lain . Sebagai contoh , ia adalah mudah untuk tidak melihat
kebimbangan kehidupan orang lain ( terutamanya golongan minoriti dan yang
kurang bernasib baik ) atau sebaliknya kasihan mereka untuk inabilities mereka
untuk berurusan dengan situasi kehidupan ( seperti kemiskinan atau kadar
jenayah yang tinggi ). Bagaimana kita rasa apabila seseorang tidak mengiktiraf
kebimbangan kita, atau berasa maaf untuk kita kerana kita tidak boleh
"hanya melepaskan " keadaan yang tertekan?
Kekurangan pemahaman juga boleh menghalang resolusi
yang membina apabila kita menghadapi konflik antara kumpulan-kumpulan sosial.
Ia adalah mudah untuk menganggap bahawa orang lain "harus" mempunyai
perspektif atau nilai-nilai tertentu . Berapa kerap kita cenderung untuk
menangani konflik ketika orang lain memberitahu kita bagaimana kita harus
berfikir dan rasa?
Etnosentrisme juga jelas dalam hubungan antarabangsa
, mewujudkan konflik dan menghalang resolusi konflik. Sebagai contoh, bagaimana
pandangan konflik binari kita hidup Barat ( A lawan B) mungkin mempengaruhi tafsiran
kita tujuan kumpulan lain apabila mereka menyatakan kedudukan yang berbeza pada
satu isu? Adakah ia hanya satu lagi " pandangan , atau adakah ia "
terhadap " pandangan kita? Jika kita tidak " menang " konflik
itu, akan kita" kehilangan " ? Kita mungkin mempunyai niat positif (
dari sudut pandangan kami) dalam " membantu " kumpulan-kumpulan lain
berurusan dengan tertentu " masalah," tetapi bagaimana mereka melihat
masalah ini dan apa jenis penyelesaian yang mereka mahu?
Terdapat bentuk melampau etnosentrisme yang
menimbulkan masalah sosial yang serius seperti perkauman , kolonialisme, dan
pembersihan etnik. Pandangan-pandangan ini secara amnya dikutuk oleh masyarakat
dunia, tetapi kita kerap melihat kes-kes tersebut dalam berita.
Salah satu isu yang perlu kita perlu dipertimbangkan
ialah bahawa etnosentrisme sering dieksploitasi untuk memupuk konflik dan untuk
menggalakkan kuasa kumpulan tertentu. Sejarah menunjukkan kita bahawa
menggalakkan "kita berbanding mereka" perspektif, kumpulan politik,
agama, dan lain-lain diskriminasi angkat dan konflik mendapat manfaat diri
mereka dengan mengorbankan orang lain. Konflik sosial dan peperangan biasanya
mempunyai etnosentrisme di teras mereka , yang dari masa ke masa biasanya membuktikan
menjadi diri sendiri yang merosakkan bagi semua pihak. (Barger, 2008)
[1]
Institut Kajian Etnik
(KITA) ditubuhkan secara rasmi oleh Universiti Kebangsaan Malaysia pada 8
Oktober 2007. KITA merupakan satu-satunya inst itut penyelidikan di Malaysia
yang memberi tumpuan sepenuhnya kepada segala kajian berkaitan dengan ‘etnik’
dan ‘etnisiti’.
ANTARA KONSEP YANG ADA ADALAH
- konsep asimilasi,
- konsep etnik,
- Konsep etnocentrisme,
- konsep Integrasi,
- Konsep masyarakat Plural,
- Konflik Etnik,
- Konflik Kelas,
- Konsep Stereotaip dan
- konsep Diskriminasi.